De schaamte achter hypochondrie

Wanneer angst ruimte maakt voor vertrouwen

“Al na vijf minuten in gesprek met jou werd ik zó blij. Eindelijk iemand die me helemaal begreep. En die me liet voelen dat ik niet knettergek ben. Alleen daardoor ontstond er al ruimte in mij.”

Dit vertelde een cliënt mij tijdens onze eerste sessie. Ze worstelt met ziekte-angst en de angst voor de dood. Een week eerder spraken we kort telefonisch om kennis te maken, en haar woorden raakten me diep. Ik kreeg er tranen van in mijn ogen, omdat ik opnieuw voelde waarom ik doe wat ik doe. Dáár ligt mijn drive. 

Als dit het enige zou zijn wat ik haar kan meegeven, dat ze zich gezien voelt zonder oordeel  én dat er ruimte ontstaat, dan is dat al iets enorms. 

De schaamte achter hypochondrie

Er rust zoveel schaamte op hypochondrie. Vaak weet je zélf hoe je jezelf gek maakt, hoe moeilijk het is om even achterover te leunen en te ontspannen. Want wat als je net op dat moment iets mist? Die continue alertheid is doodvermoeiend.

Ze zei: “Ik laat mezelf eigenlijk al boeten voor iets wat misschien nooit gebeurt.”
Zo herkenbaar. Dat magisch denken. Het dwangmatig voelen, focussen op pijntjes, en je vervolgens afvragen: “Heb ik dit nu zelf gecreëerd met mijn gedachten, of was het er al?”

Ik schaamde me ook en was bang niet meer serieus genomen te worden door mijn omgeving of arts. Het wás ook heel erg lastig voor mijn omgeving. Het continue vragen om geruststelling en niet bereikbaar zijn omdat je hoofd volledig in beslag wordt genomen door denken aan de enge gevolgen van pijntjes in je lichaam. Dat is wat ziekte-angst met je doet. Het laat je uit verbinding gaan met jezelf en je omgeving.

Leven mét angst

Voor mij gaat het niet om angst wegduwen. Het gaat om overgave. Om vertrouwen, niet alleen in je lichaam, maar ook in het leven. Om te leren voelen dat de angst er mag zijn, zonder oordeel. Want juist dan verliest ze de macht over je hele bestaan.

Het vraagt zelfliefde. Jezelf dragen. Het kind in ons liefdevol vasthouden dat ooit leerde dat het niet veilig was, ook al was er liefde om ons heen. Durven voelen en ervaren dat je niet dood gaat of alle doemscenario's uitkomen.

Er bestaat geen quickfix voor hypochondrie.
Ziekte-angst is geen ziekte, maar een coping mechanisme. Zonder angst leven is onmogelijk. Maar je kunt wél leren om voluit te leven, mét de risico’s die daarbij horen.

Ik ervaar het als een bevrijding dat ik vertrouwen voel in mezelf, zelfs als ik wél ooit een ernstige ziekte zou krijgen. Het weten dat ik geen controle over alles kan hebben en dat ook niet hoeft, maakt dat ik me niet meer elke seconde van de dag hoef bezig te houden met wat er allemaal mis kan gaan. Ik zoek de geruststelling niet meer bij anderen maar vind het in mezelf. En ik vertrouw nu op mijn gezonde intuïtie wanneer het goed is om naar een arts te gaan of nog even af te wachten.

Mijn missie

Ik geloof dat de bedding die je zoekt al in jezelf aanwezig is. Mijn missie is jou stap voor stap laten ervaren hoe je die bedding kunt voelen – door bij jezelf te blijven, je angst te verwelkomen en te ontdekken: ik kan dit dragen. Ik word gedragen.

Herkenbaar? Nieuwsgierig? Kijk hier wat ik voor je kan betekenen  of voel je vrij om een reactie achter te laten